Her mevsimi yaşatan,
farkında olmasan da fark yaratan…
Erkeksiz mümkün olmayan yaşamlarda
yeni canlara can katandır kadın.
Kırma, ürkütme, incitme…
Saklanmasın gizli karanlıklara…Duy çığlıklarını...
Senle bir olmuş yanı olsa da sensiz de olabilendir kadın unutma!
Kaldırdığın eli indir,
Silahını ve bıçağını sakla… Ve birlik ol kadınınla…Onu anla.
Parçaladığın dünyasını toparla, yerle bir ettiğin vicdanına sor…
Çocuklarına ana, insanlığa şefkat sunan kadına el kalkmaz diyecektir.
Sonrası…
Sonrası sana kalmış, iyi düşün fiziksel üstünlüğünü hep geçerlidir sanma.
Duvarsız avlularda rüzgar olursun.
Ölümün siyah beyaz film olduğunu bir gün anlarsın.
Kadını bir gün değil her gün say, sev, onurlandır.
Öldürülen her kadının çığlıkları meclis koridorlarında yankılanırken, hakları azaltılan, kalan haklarını da almak isteyen erkeklerin vicdanına yük, boyunlarında halka olmaya devam ediyor.
Ancak unutulmamalıdır ki kadınlar birgün taş olup yağmur gibi yağacaktır.
Hülya Türk BOYACIOĞLU