Kars’ta madde bağımlılığı ile mücadele

Tacettin DURMUŞ / www.karstanhavadis.com

Bakanlık nezdinde Kars il Sağlık Müdürlüğü tarafından gerçekleştirilen mücadele kapsamında Bağımlılıkla Mücadele Teknik Çalışma Grupları oluşturuldu.

İlimizde gerçekleştirilen çeşitli toplantılarda 2019 yılı bağımlılıkla mücadele Kars il eylem planı doğrultusunda ilimizde yürütülen çalışmalar değerlendirilerek, tespit edilen aksaklıklar için çözüm önerileri sunularak, hedef ve projeler tartışılmaya devam ediyor.

Vali Yardımcısı Mehmet Zahid Doğu’nun Başkanlığında, İl Sağlık Müdürümüz Uzm. Dr. Zakir Lazoğlu ve ilgili kurum temsilcilerinin bir araya geldiği toplantıda, il davranışsal bağımlılıklarla mücadele, il tütün bağımlılığı ile mücadele, il alkol ve uyuşturucu bağımlılığı ile mücadele ve il bağımlılık ile mücadele iletişim teknik çalışma grupları değerlendirmede bulundu.

Toplantıda bağımlılıkla mücadele ilgili olarak kurumlar arası koordinasyonun önemine vurgu yapılarak, bağımlılıkla mücadele sürecinde mevcut durumun tespit edilerek, uygulanması gereken faaliyetler konu edildi.

Kars Emniyet Müdürlüğü ve İl Jandarma Komutanlığının da il gelenilinde başta esrar maddesi olmak üzere uçucu madde ve kaçak sigara ile mücadelesi il genelinde aralıksız olarak devam ediyor.

UYUŞTURUCU MADDE BAĞIMLILIĞI NEDİR?

Öte yandan YEŞİLAY, bağımlılıkla mücadele için yaptığı bilgilendirmede, madde bağımlılığının, vücudun işlevlerini olumsuz yönde etkileyen maddelerin kullanılması nedeniyle bundan dolayı zarar görüldüğü hâlde bu maddelerin kullanımının derhal bırakılamaması gerektiğine dikkat çekiyor.

Bağımlı bir bireyin madde kullanımına ara verdiğinde yoksunluk belirtileri yaşadığına ve zamanla madde kullanım sıklığını ve dozunu artırdığı belirtiliyor…

ETKİLERİ

Uyuşturucu olarak kullanılan maddelerin kimyasal yapıları birbirinden farklıdır. Kullanıldıklarında merkezi sinir sisteminin farklı bölümlerini etkileyerek fiziksel ve psikolojik tahribata yol açarlar. Uyuşturucu maddelerin hiçbir güvenli kullanım şekli yoktur. Kullanan herkes için bağımlı olma riski eşittir. Hücrelerimiz vücuda giren her maddeyi tanır ve bir daha unutmamak üzere hafızasına alır. Hücresel öğrenme süreci denen bu durum herkes için geçerlidir.

Aklı ve iradeyi işlemez hale getirir. Kişiyi normal yaşam ve davranışlarından uzaklaştırır.

Bulantı, kusma, karın ağrıları, kabızlık, ishal, mide ve bağırsak spazmlarına/kanamalarına sebep olur.

Tüm iç organların zarar görmesine ve buna eşlik eden bir dizi hastalığa neden olur.

Zehirlenmelere ve bu yolla gelen ölümlere sebep olur.

Uyuşturucular, bireyin çevreye uyum yeteneğini azaltır. Bağımlı giderek aileden ve çevresinden kopararak, yalnızlaşır. Çoğu zaman bu tabloya ağır bunalımlar eşlik eder.

NE YAPMALI?

Eğer kişi maddenin etkisi altında ise onunla bu durumda konuşmanın yararı olmaz.

Kendinizi hazır hissetmeden onunla konuşmayın.

Açık, samimi ve inandırıcı olun, öğüt vermeyin.

Genellemeler yapmaktan kaçının.

Korkularınıza dayanarak konuşmayın.

Onu etiketlemekten kaçının, çünkü “kullanıcı olarak” etiketlenen kişiye yaklaşmak çok zordur.

Önyargılarınızın farkına varın (“Bunlar iflah olmaz”), böylece yanlış iletişim kurma olasılığını azaltırsınız.

Kendinizi onun yerine koymayı deneyerek onun düşünce, yaşantı ve korkularını anlamaya çalışın.

Uzman yardımı alması için samimi bir yaklaşımla onu ikna edin.

NE YAPMAMALI?

Kabullenmeme-İnkâr: “Yok, benim çocuğum asla kullanmaz.”

Kendini ve eşini suçlama: “Bu çocuk senin yüzünden böyle oldu.” “Biz iyi anne-baba olamadık.”

Hayal kırıklığı, çaresizlik duygusu: “Ben seni bunun için mi yetiştirdim?” “Her şey bitti, artık hiçbir şey eskisi gibi olamaz.”

Öfke: “Benim böyle bir çocuğum olamaz!”

Çocuğu suçlama ve aşağılama: “Senden hiçbir şey olmaz.”

Uç kararlar alma: “Okul hayatın bitti.”

ÖNLEYİCİ FAKTÖRLER

Uyuşturucu maddeler ile ilgili yaşa uygun doğru bilgilenme

Güçlü ve pozitif aile bağları… Anne-Babaların çocuklarıyla ilgili olmaları ve çocuklarının kimlerle arkadaşlık ettiğinden haberdar olmaları. Aile içi kuralların açık olması ve herkesin bunlara uyması

Okulda başarılı olma. Okul, STK'lar ve kulüpler gibi kurumlarla kurulmuş güçlü bağlar

TEDAVİ İÇİN

Madde kullanan ve tedavi olmak isteyen, bu konudaki problemlerine çözüm arayan kişi ve yakınları hastanelere bağlı Alkol ve Madde Bağımlılığı Tedavi Merkezleri (AMATEM) ile psikiyatri kliniklerine başvurarak tedavi olabilirler. Hasta ve doktor işbirliğiyle yürütülen tedavi, 2-6 hafta arasında hastanede yatarak arındırma ve bir yıl süre ile psiko-sosyal tedavi şeklinde gerçekleşmektedir.

En iyi korunma yolu hiç başlamamaktır.

MADDEDEN KURTULUŞ MÜMKÜN

Bağımlılık düzelebilir ancak tam olarak iyileşmenin gerçekleşmesi için ciddi bir çaba ve zaman gerekmektedir. Kişinin tedavi olmayı istemesi ve kendini hazır hissetmesi en önemli aşamadır.

Bu süreçte doğru iletişim ve bağımlının yaşadıklarını yakınlarıyla paylaşması önemlidir. Bağımlılık tedavisi kişiye, kullanılan maddenin cinsine ve kullanım süresine göre değişiklik gösterir. Maddeyi kişinin tek başına bırakması neredeyse imkânsızdır, muhakkak uzman yardımı alınmalıdır.

RİSK FAKTÖRLERİ

Psikolojik sorunları olan ya da herhangi bir madde bağımlılığı bulunan ebeveynin çocukları daha büyük risk altındadırlar. Ebeveyn-çocuk arasında bağlanma ve ilgi eksikliği (özellikle 'Baba' rolünün ev ortamında eksikliği) Sınıfta aşırı utangaçlık ya da şiddet içeren davranışlar. Okul başarısında düşüş

ÖNLEME ÖNEMLİDİR!

Toplumda bağımlılık yapıcı maddelerin kullanılmasını ve yayılmasını önleme çalışmaları, bu maddelerin yarattığı bireysel ve toplumsal sorunları en aza indirmek ve toplumda sağlıklı davranışların gelişmesini sağlamak amacıyla yapılmaktadır. Bağımlılık, geliştikten sonra tedavisi oldukça güç olan bir hastalıktır. Uygulanan uzun süreli tedavilerin maliyeti çok yüksektir.

İyileştikten sonra gerekli sosyo-psikolojik tedbirler alınmazsa, bağımlılığın yineleme oranı çok yüksektir. Madde kullanımının insan sağlığı üzerindeki olumsuz etkisi nedeniyle ülkenin sağlık harcamaları artmaktadır. Her türlü önleme programı maliyetinin, tedavi maliyetinden daha düşük olduğu gözlenmiştir.